Assalamualaikum..
Hi korang, apekah perasaan korang biler kali pertama blaja hidup berdikari? Takut? Malu? Sedih? Adakah korang rase korang cukup berdikari? Ya? Tak? Untuk aku plak, maybe yek, maybe tak (hahaha..pelik tak, mane satu tuh). Tapi ape yang aku bleh admit ialah biler first time blaja berdikari, aku takut dan malu. Tapi takut tu skali jelah (^_______^). Takut tu biler macam aku kluar sorang-sorang time malam/maghrib, naik bas, tapi tu time jadi student dulu. Biler dah besar ni, kebanyakan nyer malu dari takut. Biler dah ade kete sendiri, baru lah berani, kalau sesat pon dah tak takut sangat. Sebab tulah dulu mase muler-muler dapat kete, aku rase aku macho..hahaha... Asal jangan kluar kete sebarang sudah lah ='). Tapi part yang malu ialah biler aku terpakse makan sorang-sorang kat kedai, pastu terserempak dengan orang yang kiter kenal (time tu rase cam nak sorok bawah meja jek +___+). Kalau setakat shopping, tengok wayang sorang-sorang, aku on jek. Setakat malas masak, beli kat luar, pastu tapau bawak balik (selamat sikit, takde orang nampak aku makan sorang-sorang). Tapi macamaner kalau kiter keje kat tempat baru dan terpakse makan sorang-sorang?
Walau camner pon, malu cumer biler kali pertama jek, lepas tu dah tak kisah dah. Kalau kluar hangout sorang-sorang tu, bawak lah sumthing yang boleh dibaca atau surf la net kat smartphone korang yang maha smart tu, mesti lepas tu korang akan luper dengan orang sekeliling. Sebab tu, kadang-kadang aku agree biler ade orang cakap manusia sbenarnyer takutkan perubahan, sebab malu, takut dll. dengan uncertain future kalau de berubah. Tapi hakikatnyer manusia memang akan berubah, tak kire lah sape-sape pon. Dulu, mase aku kecik-kecik, ustazah aku cakap salah satu sifat manusia yang nyata ialah manusia sentiasa berubah-ubah. Kalau korang arini pakai baju kaler biru, esok mesti tukar baju kaler putih lak (giler aper pakai baju same, busuk!!!!), kalau arini pakai selipar jepun, esok mesti pki sandal, kalau arini pakai kelisa, esok pakai kia forte (biler lah tu yek =___=). Manusia memang akan berubah, pendek kater macam pompuan nak period. So, perubahan ni bergantung pada diri masing-masing, and kiter takleh la nak tiru macam orang lain sebab masing-masing ade kehendak sendiri, makanyer hidup berdikari sangat la penting.. Sudah kah korang bersedia untuk berdikari?
Sekian, have a nice day!
Hi korang, apekah perasaan korang biler kali pertama blaja hidup berdikari? Takut? Malu? Sedih? Adakah korang rase korang cukup berdikari? Ya? Tak? Untuk aku plak, maybe yek, maybe tak (hahaha..pelik tak, mane satu tuh). Tapi ape yang aku bleh admit ialah biler first time blaja berdikari, aku takut dan malu. Tapi takut tu skali jelah (^_______^). Takut tu biler macam aku kluar sorang-sorang time malam/maghrib, naik bas, tapi tu time jadi student dulu. Biler dah besar ni, kebanyakan nyer malu dari takut. Biler dah ade kete sendiri, baru lah berani, kalau sesat pon dah tak takut sangat. Sebab tulah dulu mase muler-muler dapat kete, aku rase aku macho..hahaha... Asal jangan kluar kete sebarang sudah lah ='). Tapi part yang malu ialah biler aku terpakse makan sorang-sorang kat kedai, pastu terserempak dengan orang yang kiter kenal (time tu rase cam nak sorok bawah meja jek +___+). Kalau setakat shopping, tengok wayang sorang-sorang, aku on jek. Setakat malas masak, beli kat luar, pastu tapau bawak balik (selamat sikit, takde orang nampak aku makan sorang-sorang). Tapi macamaner kalau kiter keje kat tempat baru dan terpakse makan sorang-sorang?
Walau camner pon, malu cumer biler kali pertama jek, lepas tu dah tak kisah dah. Kalau kluar hangout sorang-sorang tu, bawak lah sumthing yang boleh dibaca atau surf la net kat smartphone korang yang maha smart tu, mesti lepas tu korang akan luper dengan orang sekeliling. Sebab tu, kadang-kadang aku agree biler ade orang cakap manusia sbenarnyer takutkan perubahan, sebab malu, takut dll. dengan uncertain future kalau de berubah. Tapi hakikatnyer manusia memang akan berubah, tak kire lah sape-sape pon. Dulu, mase aku kecik-kecik, ustazah aku cakap salah satu sifat manusia yang nyata ialah manusia sentiasa berubah-ubah. Kalau korang arini pakai baju kaler biru, esok mesti tukar baju kaler putih lak (giler aper pakai baju same, busuk!!!!), kalau arini pakai selipar jepun, esok mesti pki sandal, kalau arini pakai kelisa, esok pakai kia forte (biler lah tu yek =___=). Manusia memang akan berubah, pendek kater macam pompuan nak period. So, perubahan ni bergantung pada diri masing-masing, and kiter takleh la nak tiru macam orang lain sebab masing-masing ade kehendak sendiri, makanyer hidup berdikari sangat la penting.. Sudah kah korang bersedia untuk berdikari?
Aku yang telah bersedia menerima perubahan dan blaja berdikari tanpa kehadiran kawan-kawan yang dah lame kenal di tempat keje..(hepi kejap jek dalam gambar ni, pastu hujan!)
Sekian, have a nice day!
No comments:
Post a Comment